Ala Kilise, Ihlara Vadisi yakınında büyük, etkileyici bir mağara kilisedir. Anıtsal karakter ve ayrıntılı cephe, Kapadokya’daki hiçbir mağara kilisesine benzemez. Bu topluluk kilisesi MS 1000 civarında inşa edilmiştir.

Kilise, nehir vadisinin yaklaşık 300 metre doğusunda, Belisırma köyünde, hemen yol üzerinde bulunmaktadır. Site, Google Haritalar’da komşu keten tohumu matbaasına atıfta bulunarak “Bezirhane” olarak işaretlenmiştir.

Cephe

Süslü, anıtsal uçurum yüzü, Ala Kilise’nin ayırt edici özelliğidir. Kapadokya’daki mağara kiliselerinin genellikle ayrı, gizli girişleri vardır. Ancak Ala Kilise masif, süslü bir cepheye sahiptir. Böyle ayrıntılı bir cephe tipik olarak bir kilisede değil, çok odalı bir avlu kompleksinin ön duvarında bulunur. Yaklaşan insanlar, kaya yüzüne oyulmuş sembolik/kutsal tasarımları fark edeceklerdir. Cephe, kutsal alana giren insanlar için hazırlık işaretlemesi olarak işlevsel olarak narteksin yerini almıştır. Kesitler veya çizgiler iç mimariye uymadığından (tipik yığma mimaride olduğu gibi) tüm dış dekorasyon tamamen süslemelidir.

Büyük sütunlar, belirgin cepheyi iki ana bölmeye ayırır. Minyatür anahtar deliği nişleri (kırmızı geometrik şekillerle boyanmış) olan üst korniş, üst cepheyi çevreliyordu. Yüzyıllar süren erozyondan sonra ziyaretçiler, cephenin orijinal yüzey tasarımını zihinsel olarak yeniden inşa etmelidir. Cephenin her iki yanı iki kemerli girişi vurgulamaktadır.

Sol yarı, doğrudan kilise nefine açılan bir zafer takı girişi içerir. Duvarın alt kısımları oyulmamış, bu da devasa karanlık giriş için basit bir arka plan oluşturuyor. Üst frizde bir sıra kör at nalı kemeri vardır. Kemerin ve pervazın üzerindeki pilaster, kilise girişinin üzerinde bir kabartma haç oluşturur.

Sağ yarıda, küçük bir pilaster, alanı büyük kör kemerler ve duvarlarla süslenmiş iki küçük bölmeye ayırır. Sağ taraf, birbirini takip eden her bölümde sayı ikiye katlandığından (örneğin, bir, iki, dört, sekiz kemer) kademeli olarak daha küçük kemerlere sahip dört friz (yatay bölümler) içeriyordu. Efekt, beşik tonozlu iki alana açılan tekil kemerli girişi vurgular. Bu odalar kilise ile birlikte oyulmuştur, ancak 1800’lerde bezirhaneye dönüştürüldükleri için işlevi bilinmemektedir .

Orijinal cephe aslında çok daha büyüktü ama sol bölmenin tamamı aşınmış durumda. Kiliseye açılan büyük kapı, simetrik cephenin merkezi bölümüydü. Bir zamanlar en soldaki körfezin bulunduğu kaya sundurmanın arkasında, üçgen cephe ve beşik tonozlu odanın izleri hala duruyor.

Kilise Mimarisi

Ala Kilise, 11 metreye 14 metre ölçüleriyle Kapadokya’nın en büyük mağara kiliselerinden biridir. Bu, yakındaki Bizans/Ortodoks Hıristiyan köyü için bir topluluk kilisesiydi. Kompleksin mezar mezarı yoktur.

Kilisenin bir narteksi (giriş odası) yoktur, bu nedenle ziyaretçiler, iç kemerleri taklit eden devasa büyük kemerden geçerek nefe girerler. Yerleşim tasarımında, inşaatçılar kare içinde çapraz ve kubbeli planların unsurlarını birleştirdiler. Merkezi bölme, tümü kubbeli dört yan bölmeye sahiptir. Beş yuvarlak kubbe, dışa doğru eğilen üçgen çerçeveli pandantiflerle desteklenen düz bir tavandan çıkıntı yapar. Yığma yapıların mimari formlarını taklit etmek ve yenilemek dışında herhangi bir yapısal işlevi yoktur.

Ala Kilise (Belisırma), merkezi kubbe ve apsis

Nefin dört köşe bölümü küçük, beşik tonozlu odalardır. Küçük, beşik tonozlu köşe bölümlerine girişler, ince kemerli girişlerle “duvarla örülmüştür”. Kaya lunetleri kornişin üzerinde kalmaktadır.

Üç ön (doğu) bölme, kutsal alan/bema işlevi görür. İki ön köşe bölmesi, yan apsisler haline geldi ( Eucharistic öğeler için prothesis ve ayinle ilgili kitaplar ve cüppeler için diakonikon ). Merkezi bir niş oturağı bulunan orta apsis ile bağlantılıdırlar.

Sütun başlıklarında ikiye katlanmış kalın bir pervaz, iç mekanı çevreler. Duvarlar sahte kemerlerle geri çekilmiştir. Ortaya çıkan alt kısımlar ek boyama alanları yaratır.

Kapadokya’daki başka hiçbir önemli kilise nartekssizdir ve üç ön (doğu) körfezi kutsal alan olarak kullanmaz. Bu, Kapadokya’daki kilise inşaatçılarının çok çeşitli sanatsal stillerini göstermektedir.

Kilise Resmi

Boyama programı ciddi şekilde hasar gördü. İçi tamamen sıvanmış ve boyanmış olmasına rağmen sadece üst duvarlarda hala tablolar bulunmaktadır. Alt duvarlar, kubbeler ve apsislerde korunmuş resimler yoktur.

Ala Kilise (Belisırma), arka kubbe

Boyalı resimler sofistike ve ayrıntılıdır – belki de Konstantinopolis’ten bir sanatçının eseridir. Sanatçı, pahalı pigmentlerden yapılmış koyu mavi zeminli kırmızı çerçeveleri tercih etti. Sofistike sanat eseri ve büyük cephe, önemli mali himayeyi gösterir. Boyama programlarının yerleşimi tipik modeli takip eder.

• Merkezi kubbenin altındaki ana kemerlerde azizler (ön ve arka kemerlerde) ve Tevrat peygamberleri (yan kemerlerin altında) vardır. Transeptlerin kemerlerinin altında azizlerin olduğu yuvarlaklar da görünür.
• Kemerlerin üzerindeki lunette anlatım sahneleri yer alır. Bunlar şunları içerir: Kudüs’e giriş (batı kolu, güney duvarı), Son Akşam Yemeği (batı kolu, kuzey duvarı), Visitation (güney kolu, batı duvarı), Dormition (güney kolu, güney duvarı) ve Anastasis (kuzey kolu, batı duvarı) ).
• Sütunlar, Kilise Babalarının ve askeri azizlerin tam boyutlu ayakta duran resimlerini içerir.
• Arkadaki (batı) iki köşe bölümünde birkaç popüler keşiş yer alır. Bu tür nadir figürlerin ortaya çıkışı, bu kilise için bazı manastır derneklerini akla getiriyor.